Praca z dziećmi i młodzieżą jest szczególnie trudna i wymaga specjalistycznego przygotowania przez psychoterapeutę.
Aż do czasu osiągnięcia pełnoletności decyzja o rozpoczęciu psychoterapii zależy w głównej mierze od rodziców, ale trzeba koniecznie uwzględnić i uszanować decyzję dziecka. Natomiast zanim dziecko rozpocznie psychoterapię zapraszamy na spotkanie konsultacyjne rodziców oraz osobno dziecko.
Zawsze zaczynamy od konsultacji z rodzicami jako największymi ekspertami od swojego dziecka; to oni najlepiej dziecko znają, obserwują je na co dzień, znają jego trudności, ale i mocne strony. Ważne jest, aby rodzice mogli opowiedzieć terapeucie o swoim rozumieniu trudności dziecka, może to być niezwykle istotne dla rozpoznania stanu emocjonalnego dziecka. Na spotkania zapraszamy oboje rodziców, ale w wyjątkowych wypadkach konsultacje mogą się odbyć z rodzicem, który sprawuje bezpośrednią opiekę nad dzieckiem. Kolejnym etapem są jedno/dwa spotkania konsultacyjne z dzieckiem, a po nich proponujemy kolejne spotkanie z rodzicami, gdzie możliwe staje się przedstawienie przez terapeutę proponowanych form pomocy.
Od tej zasady wyjątkiem są rodzice bardzo malych dzieci (niemowlęta) oraz dzieci, które z nie są w stanie rozstać się z rodzicem; zawsze gdy staje się to możliwe nalegamy na pozostanie dziecka w gabinecie z terapeutą, natomiast rodzic zapraszany jest w godzinie końcenia sesji, aby dziecko odebrać.